Enkele foto’s, in 2020 geplaatst op de website van de BD-Vereniging, met zelf geschreven teksten. Thema: de samenwerking op de boerderij.
We zien deze plek als een plek, waar mensen in hun kracht komen, zich kunnen ontwikkelen en voluit genieten van werken in en met de natuur. Alle werkzaamheden bieden een leerweg voor ons als (lokale) samenleving. Dat wij afhankelijk geworden zijn van subsidies en giften is geen vernederende situatie, wanneer je inziet dat de overvloed vanuit de natuur en ons krachtige bestaan geen concurrentie is voor anderen.
Het is wél pijnlijk om te ontdekken dat er geen echte verantwoordelijken lijken te zijn van een gewelddadige maatschappij: er mogen irreële pachtprijsverhogingen plaatsvinden (in 2007-2009 bij ons in totaal 68%). Zuivelcoöperaties worden ondoordringbare machtsblokken met dwingende regels die niet de melk betreffen, maar het controle uitoefenen over alle details van het bedrijf.
Het geldsysteem en de maten, waarmee we elkaar in dit systeem meten en te licht bevinden, maken mensen tot betekenisloze onderdeeltjes, speeltjes van donkere machten. Daarom ook zijn mensen zo kwetsbaar en angstig, gemakkelijk te manipuleren en kunnen ziekten en plagen zich manifesteren. Argwaan onderling ligt op de loer.
Maar er is geen reden voor angst: we zijn één in ons hele bestaan en we zijn hier om elkaar te ondersteunen. Echt zinvol leven is niet leven vanuit schuld, haast en angst, maar leven vanuit overvloed, gedrevenheid en talent. Ieder is een aanvulling op de ander, als we dat willen zien. We hoeven ons alleen maar vol toewijding toe te leggen op wederzijdse betekenisgeving en ondersteuning. Als we onszelf leren wrok en schuld los te laten komt er ruimte voor samenleven en samen werken. Als we de dwang om steeds meer geld te verdienen en te laten betalen afschudden en elkaar ruimte en licht gunnen wordt dit een andere wereld.

De boerderij gaat door vanuit haar uitgeholde vorm.

Spontaan meewerkende handen ondersteunen het boerenwerk

Intussen bloeit het gras, blaken de koeien van gezondheid

Het idee ‘die Schule des Sehens’ heeft zich in ons genesteld. Een school die zich hier als vanzelf opent

Hier creëert de chaos leven.

Er ontstaat samenwerking met de naaste omgeving van de ‘pleats’.

Kijk je naar behoeften van mensen, dan is deze plek een levend lab, een plek van ontwikkeling.
Deze kleine rivier, in oneindige wijsheid zuigt alle geuren in zich op maar verzwelgt haar oorsprong niet ze streelt langs puntige wortels maar schramt of schampt hen niet ze beweegt zich persoonlijk in reten of kreken voor bladermassa's wijkt ze niet En ze bereikt de oceaan en speelt haar rol, hoe nietig ook in de eeuwige branding waarop al eeuwenlang zeelui de zeilen hijsen tekens van hoop tussen landen geweven Rayani Sriwidodo (1946)