Je openstellen

Kalfje bij de koe

Dit favoriete onderwerp is op mijn blog nog niet vaak besproken. Maar nu hebben wij de meeste kalveren bij de moeder in de wei, en dat is prachtig om te zien. Ik zie de dieren allemaal opleven, de hele koppel koeien. Moeders kunnen de hele dag op hun kalfje letten, het schoonlikken en te drinken geven. Kalveren kunnen naar hartelust rondlopen tussen de grote koeien en met elkaar spelen. Je ziet dat ze echt opletten en les krijgen in alle koeiegewoonten, zoals grazen. Ook al doen de kleinsten dat nog niet echt, ze krijgen een duwtje van moeder om op te letten en doen de beweging na. De dieren groeien snel in de wei bij moeder en zien er mooi compact en gespierd uit. Omdat we veel contact hebben met de dieren is het mogelijk om er tussendoor te wandelen. Dat levert vertederende plaatjes op.

Op deze manier worden die kalfjes snel groot en drinken ze de moeder leeg. Heerlijk. Maar dan komen er weer nieuwe kalfjes. De groten gaan dan apart en de kleinsten mogen mee met de moeders. Dit, in de periode dat ze buiten lopen, want in de stal kunnen kalfjes in de verdrukking komen en is er niet genoeg ruimte om alle kalfjes bij de moeders te laten. Het gebeurt dan korter of niet voor allemaal.

Er zijn altijd werkzaamheden met kalveren in de verschillende weiden. Werkende weidepompjes om uit de sloot te drinken. Waterbakken brengen en bijvullen als er geen pompje is. Kalveren naar een andere wei overzetten. Zorgen dat de afrastering goed is en de stroom werkt. Een oogje in het zeil houden of alles goed gaat. Er zijn koeien die hun kalf niet meenemen uit de wei. Intussen moeten de mestputten leeg en het gras gemaaid. Er is altijd wel iets dat niet werkt of gerepareerd mag worden.

Dan is het fijn dat er mensen komen en een handje toesteken. De meeste mensen die dat wel willen, hebben ook nog hun eigen werk en gezin en komen niet als het: vakantie is, er een uitje is van het werk, er op de kinderen gepast moet worden, er andere dingen met het gezin zijn afgesproken, als ze ziek zijn of als de dingen anders lopen.

Zodoende doen we de meeste dingen samen en af en toe komt er iemand meewerken. Daar kun je meestal niet op wachten als er iets belangrijks moet gebeuren. En soms moeten dingen veel langer wachten dan we eigenlijk zouden willen. We doen daarom het werk daarom helemaal op onze eigen manier; op ons eigen tempo; op ons eigen moment. Zodat het voor ons vol te houden is, we ervan kunnen genieten (zodat het ook energie geeft) en zo goed mogelijk voor de dieren kunnen zorgen.

Je openstellen voor samenwerking

Ten slotte nog een keer aandacht voor het artikel: “Kringlopen bestaan niet, er is meer“. Dit kan ons helpen om in samenwerking te komen met andere mensen, die zien wat we hier doen, zien wat ze kunnen bijdragen en voelen dat ze dit willen. Dat we ons openen voor een manier van samenwerken die voeding oplevert voor de volgende soort. Het gaat om elkaar voeden waardoor er iets nieuws ontstaat waar iemand anders zich weer mee kan voeden. Het gaat om openstaan voor alle mogelijheden. Dit kan materieel zijn, maar ook immaterieel. Ontvankelijk zijn maakt het mogelijk dat je gevonden wordt. Terwijl wanneer je ernstig gaat zoeken, je vaak niet vindt wat je nodig hebt. Ben je ontvankelijk, dan straal je iets uit en word je gevonden.

De bloem stelt zich open om bestoven te worden. De oren stellen zich open om te horen.
Het is door het openstellen dat alles met elkaar verbonden is.

Jos Willemsen

“Het is belangrijk te begrijpen
dat alles wat leeft meewerkt aan groei.
Dat het leven niet in cirkels ronddraait
maar ‘meer’ wordt wanneer we niet ‘behouden’,
maar ‘overdragen’ aan andere meer getalenteerde soorten”

Jos willemsen