Mijn antwoord aan alle druk en eisen die blijkbaar steeds moeten oplopen, doordat mijn voedsel steeds duurder wordt en doordat het allemaal dezelfde kant uit blijft stromen, is:
Het integere toekomstperspectief is dat ik heb bepaald dat de hoeveelheid liefde en trouw die ik te geven heb elk moment evenveel is. Daar kun je niet op drukken om er meer van te maken. Dat is mijn en ons integere toekomstperspectief.
Op dit moment is het nog steeds zo, dat gewone mensen voor alles betalen, en dat hun spaartegoeden in niets opgaan. Het is een slimme wisseltruc om te zeggen dat wij van de bank lenen. In werkelijkheid leent de bank van ons en laat zij ons overal driedubbel voor betalen. Dan wordt de wet weer aangepast en moet je je keer op keer identificeren, terwijl je er gewoon al bent. Ik ben zoals ik ben en ik ben het enige werkelijke bewijs daarvan. Niet mijn digitale sporen of aanwezigheid en ook niet een papier door een instantie goedgekeurd. Het is jammer voor sommigen maar dit is de waarheid.
Het is de verantwoordelijkheid van onszelf en van degenen, die verklaren dat ze voor ons werken, om te zorgen dat onze verzorging, ziekenhuizen, onze gezond voedselverstrekking, en onze voorzieningen die nodig zijn voor een kwalitatief goed bestaan, zoals een veilig dak boven het hoofd voor ons en onze geliefden, een zinvolle motiverende toekomst voor jongeren passend bij hun talent, werk dat aan onze talenten tegemoetkomt, voldoende rust en rustig uitzicht, liefdevolle medemensen om onze vragen te beantwoorden enzovoort, dat die er zijn en goed blijven.
Nu is het een warboel aan het worden.
Mensen worden daar angstig van. Advies: niet angstig worden. Aan de goede kant blijven, wat er ook gebeurt door eerlijk te werken en tegelijk vriendelijk én duidelijk te zijn.
Hierover een mooie (Duitstalige) video: https://youtu.be/S2JdkyuRVSI?si=xk77-F9n1vxAvl8W
voor wie het wil zien, deze aarde heeft een grote potentie aan zuiverende werking en vruchtbaarheid.
Rûn libben en Grûn, bezielende land- en tuinbouw 