De laatste vrije mens op aarde

Na het schrijven van de teksten op deze website vond ik dat het tijd was voor een eerbetoon aan een bijzondere vrouw, die met haar stem de stem van de kleine boeren op de wereld vertolkt. Haar visie op de wereld is doortastend en haar moed en doorzettingsvermogen, op haar leeftijd, zijn hoopgevend en werken aanstekelijk. Ik las haar boek “Wie de wereld nu echt voedt”, nadat ik haar bij een lezing bij ons in de buurt had gesproken. Zij wist precies waar wij als kleine boer op een stuk pachtgrond mee te maken hadden. We hadden weinig woorden nodig, omdat dit probleem zich heeft uitgestrekt over de hele wereld.
En zoals wel vaker gebeurt als ik iets van plan ben, kreeg ik een linkje van iemand naar een bijzondere documentaire over deze vrouw: “The seeds of Vandana Shiva”. Helaas kon de film nu niet meer terugvinden. Mocht jij weten waar de film te zien is, dan hoor ik het graag!

Vandana Shiva, een vrouw uit India, dochter van een vooraanstaande Sikh familie, die natuurkunde én atoomfysica studeerde om vervolgens in te zien, dat de officiële studies zich niet bezighielden met de kennis van het geheel, van de betekenis van de kleinere processen in het grotere geheel van de wereld en degenen, die haar bewonen.

“In the top institutions you’re not taught radiation; you’re taught energy transistions and chain reactions. And I realized that a science that only teaches you how to modify nature without understanding what that modification does to the larger world, is not a complete science.”

Dat inzicht leidde haar naar een internationale studie in Kwantumtheorie. Het inspireerde haar enorm om de kennis van de mensen uit haar eigen omgeving over de natuur, kleine boeren en boerinnen, te verbinden met die kennis van andere kleine, ongeletterde boeren elders in de wereld. Omdat het enige dat daarvoor nodig was, zoals zij zo mooi zegt: ik hoefde het alleen maar te vertalen. Zij ontdekte dat degenen, die zichzelf benoemden tot wetenschappers van de bossen, degenen waren die de bossen massaal omkapten om het hout te verkopen en degenen die zich uitriepen tot bodemwetenschappers, degenen waren die grote dammen bouwden in plaats van zich te bekwamen in het geheel van de natuur: de bergketens die de rivier vrij lieten stromen waar de mensen en natuur rondom die rivier, van leefden.

“When money is your master, then your consciousness is no more your guide.”

Vandana heeft met haar boeken en rechtszaken vele mensen verbonden over de wereld; in de eerste minuten van de documentaire wordt ze ‘de grootste nachtmerrie van Monsanto’ genoemd.
Ze ging schrijven om haar ideeën over het belang van diversiteit in natuur én cultuur bekend te maken over de wereld. Om zo de kleine boeren, die door het werk met hun handen in verbinding staan met de aarde, en de verbindende ‘vrouwelijke ecologie’ voor iedereen bereikbaar te maken. Vandana ontrafelde de werkelijke gebeurtenissen achter de zogenaamde ‘religie-oorlogen’ in Punjab, die in werkelijkheid oorlogen waren op basis van politieke en economische grondslag in een door centralisatie gedesillusioneerde regio. Zij liet zien dat het gaat om een in fragmenten uiteenvallende ecologische en etnische eenheid.

In werkelijkheid gaat het niet om religieuze conflicten, maar om een geplande vernietiging van diversiteit in natuur en cultuur door de opgelegde uniformiteit die gecentraliseerde managementsystemen eisen.

Op een gegeven moment zei de Braziliaanse minister Luxemburger (die de Amazone probeerde te beschermen) tegen Vandana: “De reden waarom de kleine boeren van de aarde weggevaagd worden, is omdat zij de laatste vrije mensen op aarde zijn.”

Het centraliserende systeem is uit op een heel ander gewin dan ‘behoud van de natuur’ of ‘het voeden van de wereld’, namelijk: het monopolie over het leven op aarde. Het zou goed zijn als we ons bewust worden van wie er werkelijk de aarde voedt – en niet leegrooft – en dat werkelijk onderwijs over de natuur nodig is vanuit de mensen, die haar diversiteit bevorderen en de aarde voeden.