Immateriële wreedheid

Aansluitend op de vorige post zal ik nu ingaan op de immateriële wreedheid, die kan worden verdreven door immateriële schoonheid.

Veel levens worden momenteel gevuld met een scala aan immateriële wreedheden. Vele uren zijn mensen in onze samenleving bezig elkaars tijd in beslag te nemen met schijnbaar nutteloze bezigheden. Van ontmoedigende wachtrijen voor telefonisch contact met instituties waar we afhankelijk van zijn tot en met gedwongen winkelnering bij adviseurs en andere functionarissen, waar we afhankelijk van zijn voor het krijgen, verwerken of doorgeven van informatie aan andere instituties. Onduidelijke of protocollaire antwoorden op vragen, waarmee verwarring ontstaat in plaats van duidelijkheid, brengen een extra negatieve energie teweeg. Verplichte wachtwoorden of codes voor digitale ‘veiligheid’ bij het uitvoeren van elke eenvoudige digitale handeling brengen mensen tot wanhoop.

Heel veel zaken worden gereduceerd tot cijfers, dossier-, zaak- of klantnummers en daar ontstaat onduidelijkheid. Er gaat niet alleen veel tijd verloren op die manier, maar ook veel geld. En geld komt uit gewerkte uren. Dat is menselijke energie. De vraag is, hoe we deze wreedheden kunnen verdrijven met immateriële schoonheid.

“Ik versta je niet, ik heb een banaan in mijn oor”

Het gaat dus om energie. Energie waarmee werk gedaan wordt, dat je doet om doelen te bereiken. Immateriële schoonheid kunnen we bijvoorbeeld betrokkenheid of liefde noemen, koestering, of sprankelende overdracht van energie van het ene wezen op het andere. Wanneer iets ons ontmoedigt, kwaad maakt of verdrietig en in een lage trilling brengt, is het nodig door die emotie heen te gaan of te benoemen. Wegdrukken of negeren van een emotie is niet goed; dat moet namelijk door het lichaam worden opgevangen. Daar ontstaan klachten door in de organen.

De huidige maatschappij (want de naam samenleving is stilzwijgend vervangen door de naam maatschappij, productief zijn staat daarin voorop), is een marktgedreven wereld geworden en de mens is daarin een nietig poppetje. Steeds meer wordt ‘het zijn’ ondergeschikt gemaakt aan ‘het productief zijn’. Wat we doen, wordt cijfermatig beoordeeld, gecontroleerd, beveiligd, berekend, betaald, bewezen en ontkracht. De kracht wordt hiermee weggezogen uit vitale samenlevingen, van mikro tot makro. Dat kunnen we veranderen, maar dan moeten we allemaal meedoen.

De tekst hieronder gaat over energie en vitaliteit.

In the universe there is a force, which – if we permit it – will flow through us and will produce miraculous results…
Mahatma gandhi

In het universum is een kracht, die – als wij het toestaan – door ons heen zal stromen met wonderbaarlijke gevolgen …

Dit is wat men kwantum noemt: beïnvloeding van ‘het veld’, wederzijdse beïnvloeding van mens en natuur, ook via energetische en intuïtieve weg. Door te luisteren naar je hart krijg je heel andere ingevingen en sta je ook open voor antwoorden die tot je komen als je er niet gericht naar zoekt, maar er even tijd voor neemt. Je kunt ook vragen om het juiste antwoord. Als je erop vertrouwt , komt dat ook zeker. Maar het komt in elk geval, alleen is niet iedereen zich daarvan bewust.

De immateriële wreedheden kunnen worden verdreven door telkens opnieuw hoofdzaken van bijzaken te scheiden. Rustig te blijven bij chaos en kalm bij woede. Veel schadelijke wreedheden in onze samenleving ontstaan doordat we protocollaire en juridische zaken voorrang geven op menselijke ingevingen (energie en intuïtie). Als iemand je om hulp vraagt, moet je in je hart kijken voor het antwoord en niet in een boekje met protocollen. Dat is mijn standpunt.

Op dit moment lopen mensen allemaal vast in een systeem dat protocollen de voorrang geeft in plaats van luisteren naar je hart. Ook degenen die zich schuldig maken aan wreedheden lopen vast. We zijn verbonden in een groter geheel en daarom komt de waarheid altijd bij ons terug. De waarheid van onze eigen rol en ons eigen doel in het geheel. Onder ogen zien van deze waarheid kan ons inzicht geven, als we ervoor openstaan.